تعریف داوری
در حل اختلاف بین اشخاص اصل بر صلاحیت مراجع عمومی دادگستری بوده و مراجعه به آنها حق بنیادین همه افراد است موضوعی که به تایید اصل ۳۴ قانون اساسی نیز رسیده است ، داوری طریقی استثنایی در حل اختلاف بوده و صلاحیت داور نیز منحصر به موارد مشخص و مورد تراضی طرفین است .
داوری به عنوان یکی از صورتهای گوناگون رفع اختلاف و حل و فصل دعاوی ، سابقه‌ای دیرینه در تاریخ جوامع بشری در کشور ما دارد و اسلام نیز مهر تایید بر آن زده است در بعضی امور از جمله مناسبات بازرگانی و بین المللی ، به عنوان بهترین شکل رفع اختلاف شناخته می‌شود .
داوری در مقایسه با مراجعه به تشکیلات قضایی برای حل و فصل اختلاف و دعوا ، دارای محاسن و امتیازاتی از قبیل : سرعت بیشتر ، آشنایی و تخصص داور در باره موضوع دعوا ، انعطاف پذیری ، بی طرفی ، راز پوشی داور و یا کم هزینه بودن داوری است .
اما می‌توان گفت جوهر داوری که بستر و ریشه امتیازات آن نیز به شمار می رود . همانا آزادی انتخاب طرفین است که مهمترین مشخصه آن است .بر این اساس ، طرفین اختلاف ، پس از انتخاب داوری ، به عنوان شیوه مناسب رفع اختلاف و حل و فصل دعوای خود ، در مورد انتخاب داور و حتی در مورد تعیین قواعد رسیدگی آن نیز آزادی و اختیار عمل دارند و همین خصیصه جاذبه خاصی به داوری می‌دهد.
